
Het verhaal van
Juliette Esajas
“Ik wil de kracht van vrouwen vieren en sterker maken.”

Over Juliette
‘Ik ben een vrouw met een eigen mening, dat ben ik ook altijd al geweest. Het thema van deze serie, vrijheid, sprak me dan ook aan. Sinds 1966 woon ik in Nederland, ik ben geboren in Suriname. Ik ben positief, creatief, inspirerend en werk graag met vrouwen. Het is voor mij belangrijk om de kracht van vrouwen te vieren en sterker te maken, inclusief die van mezelf. Ik zie mezelf ook als spirituele vrouw, zeker in deze fase van mijn leven. Dit betekent voor mij dat ik nauw in contact sta met de natuur en het universum, een hogere macht. Voor mij is dat God. Iedere keer als je een nieuw decennium intreedt, brengt dat weer een nieuwe dimensie van wijsheid, dingen voelen en kunnen zien. Als vrouw van bijna 70 ervaar ik dit sterk. Het is bijzonder om me hieraan te kunnen en durven overgeven, en te omarmen als iets van mij dat er mag zijn.’
Vrijheid is voor mij…
‘Kunnen doen wat ik wil en me bewust zijn van de keuzes die ik maak. Ik wil me niet gebonden voelen aan iets, wat zich uit in meerdere facetten van mijn leven. Ik ervaar dit in hoe ik dingen doe en bijvoorbeeld in mijn relatie. Vrijheid is voor mij heel belangrijk. Als ik dat stukje keuzevrijheid kwijtraak, zakt mijn energie en ervaar ik geen plezier. Me vrij voelen is onbeschaamd dingen kunnen doen, zonder onbeschoft te worden uiteraard. Het gaat mij om het loslaten wat anderen ergens van vinden. Het is belangrijk om anderen te respecteren en je soms aan te passen, maar dit moet niet ten koste gaan van jezelf. In het verleden heb ik dit te vaak wel gedaan.’
De vrijheid herdenken…
‘Keti Koti, op 1 juli, is altijd een belangrijk moment van herdenking geweest voor mij. In mijn werkende leven ben ik op die dag ook bijna altijd vrij geweest. Het is voor mij een dag om erbij stil te staan dat we niet meer zijn vastgeketend als voorheen, maar dat het gevoel van dat gevangenschap nog steeds bestaat in onze mindset. Ik zie dat daar nog geen echte vrijheid bestaat. Er heerst een overlevingsmodus, en in mijn ogen ben je in een overlevingsmodus niet echt vrij.
Ik vind het fijn dat er tegenwoordig meer culturen betrokken worden bij 4 en 5 mei in Nederland. Deze dagen zijn een opstapje naar het verdiepen in meer dagen die herdacht dienen te worden. Ooit heb ik een Surinaamse hoofddoek laten maken, waar ik de link maakte tussen het beeld van Kwakoe en het beeld van Zadkine - Suriname en Rotterdam. Rotterdam is weer opgebouwd na de oorlog, men zegt ook wel dat Rotterdam weer een hart heeft. Ik voel dat Suriname het geheelde hart nog aan het vormen is. De oorsprong van de vieringen op 1 juli en 5 mei zijn echter wel heel anders, ik vind dat daar ook meer bij stil mag worden gestaan. De oorlog is afgesloten en mag niet meer gebeuren, de gevolgen van het slavernijverleden in Suriname zijn in het heden nog sterk voelbaar.’
Ik voel me het meest vrij…
‘Wanneer ik dans en wanneer ik kan zeggen wat ik wil zeggen. Kunnen doen wat ik zelf wil is belangrijk voor me. Ik had een eigen bedrijf en kwam in verband met een ziektebeeld weer in loondienst terecht. Daar besefte ik hoezeer mijn vrijheid werd beperkt ten opzichte van zelfstandig ondernemerschap. Ik moest alles overleggen voordat ik een keuze kon maken of vrij kon nemen. Ik besloot toen; ik doe dit omdat het even moet, maar niet voor lang.
Gedurende lange tijd ben ik ziek geweest, en ook hierin heeft het luisteren naar mijn eigen intuïtie ervoor gezorgd dat ik medezeggenschap had over mijn herstel. Ik voelde wanneer tijd was om actie te ondernemen en dat klopte ook. Ik wilde eigenlijk weer voor mezelf gaan werken, maar was toen genoodzaakt een uitkering aan te vragen. In eerste instantie wilde ik ook hier niet afhankelijk van zijn, dus stelde ik het uit. Toen ik uiteindelijk toch de aanvraag deed, kreeg ik een boete, omdat ik te laat was. Dat voelde zo tegenstrijdig; ik wilde hen eigenlijk niet tot last zijn, en daarvoor werd ik gestraft. Hoe vrij ben je dan echt?’
Vrijheidsplaylist
Dit nummer heeft alles voor mij. Vrijheid, sexiness, kracht en strijdlust: